psy wyją. na parapecie siedzę*

Miały być zdjęcia czapli siwych, pojawiających się na łące od jakiegoś czasu. Niestety, Pani czaple uchwyciła komórką i nawet sokoli wzrok by nie pomógł, by te ptaszyska tam zauważyć.
Szkoda, bo kto wie czy jeszcze będzie taka sytuacja, że trzy sztuki będą tam równocześnie..
Na łące zawsze są cicho, więc polują. Dziwne mi sie to wydawało, szukać ryb na łące:-)
Ale czapla siwa zadowoli się też kretem, a na łące mnóstwo krecich kopców. Biedne kreciki!

Dwa lata temu jeszcze ani Pani, ani Pan nie wiedzieli, że ja niebawem pojawię się na świecie. Choć z tego co wiem, to psie poszukiwania trwały.
Czarny labrador albo berneński pies pasterski, na szczęście jestem ja:D
Mogłem mieć na imię Monsieur lub Kodiak. Sam nie wiem, naprawdę nie wiem czy takie imię do mnie by pasowało?
Bardzo lubię to, które mam. Raz sie jednak zdarzyło, że Pani mnie zawołała, a odwrócił się jakiś pan, pewnie go to zdziwiło, że nazywam sie tak samo jak on.

Tu jeszcze jedno zdjęcie z Panią, gdy się wygłupialiśmy. Nie wiem dlaczego mam taką troszkę beznamiętną minę. Ale nikt mi nie zarzuci, że nie spoglądałem prosto w obiektyw:-)

A tu z Panem:-)
Pan się ułożył a kanapie, aby poczytać kryminał "Psy z Rygi", a ja w sekundzie znalazłem się na drugiej kanapie. Kłębek i niewinna mina i kto by mi chciał powiedzieć "idź na miejsce" w takiej chwili?

Dzisiaj padało, potem szybko ciemno, zero atrakcji na dworze, dlatego w domu złapałem kapcia od Pani i biegałem z nim nakręcając się nieco, ponoć można było mieć wrażenie, że stado słoni biega po mieszkaniu. Ech, sam nie wiem co robić w takie dni, ileż można spać?
Choć przyznaję, potrafię długo się wylegiwać i czasem ruszyć mi się nie chce z mojej kanapy choć ciekawość kusi sprawdzić, co dzieje się w innych pomieszczeniach.

*cytat z piosenki Comy