31.03.2016

i jeszcze zima

Ponieważ  ten weekend gryzoński był moim najbardziej śnieżnym okresem tej zimy, to muszę jeszcze zaprezentować parę zimowych ujęć. Naprawdę tej zimy było bardzo słabo ze śniegiem.. i takiej ilości w Adlikonie to nie było! Stąd moja radość w Gryzonii.
puchowa pierzynka

krowy są wszędzie;-)

wspaniała zamieć snieżna

wszystko okryło się gruba warstwą śniegu


lokalny strumyk powoli zamarza

niestety ja nie skorzystałem, choć pewnie..labradory potrafią!


Wspaniały poranek po bardzo śnieżnej nocy. Oficjalnie tym wpisem żegnam zimę i śnieg. Mam nadzieję, ze przyszła zima będzie właśnie taka jak ten gryzoński weekend!!


30.03.2016

szczęśliwy pies w śniegu

Prezentuję parę moich śnieżnych wygibasów. Naprawdę byłem bardzo szczęśliwy mogąc brykać w śniegu i nawet trochę żałowałem, że nie było większego mrozu. Miło, że akurat ten weekend w którym przyjechałem była ta śnieżyca!!


malutkie zakwasy były następnego dnia;-)


cały w śniegu:-)


bardzo dobry był ten śnieg;-)

na białym tle przynajmniej dokładnie widać moje wąsiki

gotów do kolejnej akcji śnieżnej!


pierwszy o poranku na spacerze;-)

aby wyjechać trzeba było się odkopac;-)

25.03.2016

Gryzonia

 Nawet u mnie na blogu królują już wiosenne obrazki. Jednak ja szybko wrócę do wspaniałej zimy jakiej doświadczyłem na początku marca w Gryzonii. Byłem tam się relaksować na cały weekend i przez ten czas non stop padał śnieg! Widziałem tyle śniegu ile nigdzie tej zimy!!!
Po prostu cud jakiś i sam w to nie wierzyłem, że mogę poharcować po zaspach śnieżnych.

Było tak pięknie, że nie potrafiłem przestać się cieszyć. Jedyny zgrzyt był taki, że zrobiono mi awanturę o drzemkę na łóżku. Cóż, naprawdę myślałem, że te pierzyny to specjalnie dla mnie. Było tak miękko i przyjemnie. I pomimo tego, że zdążyłem zeskoczyć na czas, to moja obecność na łóżku została odkryta. Nie wiem jakiem cudem?? Ale nie wypierałem się, trudno.. wziąłem te pretensje na klatę. Trochę byłem zawiedziony, bo jak już zostawałem sam w pokoju i nikt inny wtedy na tym wspaniałym łożu nie leżał, to czemu nie mogłem ja wtedy tam się wylegiwać?
Cóż to jedno z tych pytań bez odpowiedzi.
Spacery za to bardzo mnie satysfakcjonowały. A lekki mróz kompletnie nie przeszkadzał.
Najlepsza niespodzianka przyszła nocą: spadła gigantyczna ilość śniegu i dodatkowo prawie cały kolejny dzień padało! Na spacerach mogłem się poczuć prawie jak bałwan, bo płatki chwilami leciały ogromne. Była idealna cisza, wszędzie biało i tak przytulnie. Bardzo lubię zimę!

Vals w śniegu:

I górka śniegu zwiezionego rankiem z pobliskich ulic.
I ja - happy Enzuś;-)

autopromocja


Wypada się zacząć trochę promować, idzie wiosna może więc i dla mnie jakaś miła psia dama znajdzie?
Nie musi być pudelkiem, choć jakby tak się trafiło...
Cóż każdy ma jakieś preferencje, a ja nie ukrywam, że jak widzę pudelki, to po prostu czuje jak łapy mi wrastają w ziemię, kroku żadnego zrobić nie potrafię wtedy. Stoję jak słup oczarowany. To chyba właściwa reakcja, by mówić o zauroczeniu?
Jednak w Adlikonie pudelków akurat nie ma za dużo i rzadko kiedy je spotykam.
Oczywiście wszystkie inne psy też serdecznie zapraszam do zabaw i wiosennych zalotów;-)


Psie drzemki:
pilnowanie domostwa gdy zostaję sam

ja spałem? ja?? wcale nie, ja czuwałem!

Wprawdzie jestem obecnie nieco szpakowaty, ale to przecież nie powinno przeszkadzać w zawieraniu nowych znajomości. Wręcz przeciwnie, chyba świadczy o moim doświadczeniu życiowym!
Ach to pozowanie do zdjęć w sytuacji gdy muszę rozeznawać otoczenie! Badać zapachy, ślady, tropy..

Za to w domu mogę zapozować, czemu nie;-).  Szczególnie gdy zbliża się pora karmienia, wtedy potrafię być cierpliwy;-)




24.03.2016

wszystko gotowe na wiosnę

Przyjemnie jest widzieć ten wiosenny ruch w okolicy. Już nawet jest po pierwszych pracach porządkowych w ogródkach i pierwszej wywózce przyciętych gałęzi.
Od razu zrobiło się też nieco głośniej w Adlikonie - adlerki uwiły sobie gniazda nad strumykiem i codziennie teraz słychać jak pilnują swoich stanowisk.


Wszyscy łączą się w pary, łabędzie na Limmacie też:
Krowy niecierpliwie oczekują momentu w którym w końcu wyjdą na łąki, a nie będą skazane tylko na oborę.



Zdjęcie z cyklu krowy są wszędzie:-)


Tu z kolei drewniany ptak, a jak się dobrze przyjrzeć to i jeża można zauważyć.
Czaple siwe w Adlikonie też mają wiele stanowisk. Stąd ciagła walka z adlerkami o wpływy!
To gdzie czaple mają ulubione miejsca doskonale widać: dach są w tym miejscu zwyczajnie  obsrane
zabrudzone;-).

Hahahaha spłakałem się ze śmiechu!!!!!!!
(Uwaga, bojowy kot)

Robi się zielono!


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...