spojrzenia

Akurat obrócony jestem tyłem do okna, spałem sobie. Przed drzemką zawsze jednak oglądam królicze harce. Zastanawiam się po co one, króliki, tak biegają bezsensownie. Staram się poprzez ich obserwację odgadnąć sens w ich gonitwach. Na razie bezskutecznie. Niby zajmują się skubaniem trawy, to rozumiem, ale gdy się najedzą to kicną, zatrzymają się w bezruchu tylko tymi oczami się wkoło gapią, znów kicną i zaś bezruch.. Dlatego tak kusi mnie czasem je pogonić, wtedy te białe kitki tak śmiesznie wyglądają:-)
Królicze pasienie się:
W nocy przed snem też staram się dojrzeć co tam przed domem się dzieje. Uważam, że należy poświęcić trochę czasu na takie śledzenie otoczenia, ja lubię wiedzieć co w trawie piszczy. Poznać okolicznych mieszkańców, może komuś wydać się to dziwne, takie zapoznawanie się przez szybę.. Ale ja będąc na swoim stanowisku widzę wszystkich i wszystko co się dzieje a sam nie jestem widziany, taką mam przewagę. Potem, na spacerze już kojarzę sylwetki niektórych osób i zwierząt.

Poznałem się bliżej z czarnym labradorem Cosmo. Udaje nam się czasem spotkać wieczorem i wtedy trochę sobie szalejemy. On mi przypadł do gustu, widocznie mam jakąś słabość do psów podobnych do mnie..
Taka wieczorna zabawa sprawia, że po powrocie do domu już po chwili czuja ogromną senność i zasypiam mocnym snem w obojętnie jakim miejscu.
Tu ciekawość była silniejsza od snu i poszedłem za Panią, oczy mi się zamykały, ale jak tu nie zapozować do zdjęcia?

O i jeszcze pozycja prosząca, typu " jestem taki grzeczny i wspaniały, że zasługuję na to, byśmy poszli na spacer natychmiast".