pies na limesie

a dokładniej to był to limes górnogermańsko-retycki, część znajdująca się w Taunusie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Limes_g%C3%B3rnogerma%C5%84sko-retycki

Cieszyłem się ogólnie na wyjazd i każde miejsce w lesie wg mnie jest odpowiednie na spacer.
Tu byłem pierwszy raz.
Sporo ludzi na górskich rowerach, ścieżki dość strome i kamieniste. Rowery czasem pędziły jak pociski, na szczęście z daleka było je słychać i widać.
Starałem się być bardzo posłuszny, nawet tu widać jak grzecznie siedzę we wskazanym miejscu:

Rzeźby przy drewnianym mostku
Czasem Pani lub Pan chowali się mi za drzewami, wtedy musiałem zawracać i ich szukać. Na szczęście nigdy za daleko nie odbiegam, więc w porę jestem w stanie zauważyć, że mi zniknęli.

W dniu naszej leśnej wycieczki pogoda nie rozpieszczała, w lesie było chłodno, wg ludzi, bo mnie futro odpowiednio grzało. W pewnym momencie zeszliśmy z głównej ścieżki na jakąś boczną, tam było bardzo spokojnie. Prawie nikogo, no tylko my.Nawet i błoto się pojawiło, ale zachowałem umiar i nie wyświniłem się za bardzo.

o, to był przyjemny fragment, to drewno mnie bardzo kusiło. tak wbiec na sam szczyt takiej sterty, to głupi pomysł?nie, nie wbiegłem;-)

trochę się powygłupiałem:-) potem w drodze powrotnej dobrze się mi spało. ie pamiętam ile wtedy przeszliśmy, wiadomo, że ja najwięcej.Ciekawe kiedy znów jakiś weekend w lesie. nadal mam ucho w leczeniu, to jednak nie przeszkadza bieganiu. Tak się zastanawiam czy nie uda się pojechać do lasu z Dżilem.
On też ma organizowane takie wyjazdy, zapewne byłby zachwycony wspólną wyprawą.
Bardzo go lubię, choć to jeszcze szczeniak. Już mnie przerósł...

Jeszcze link do informacji o Limesie, po niemiecku. Może ktoś się interesuje archeologią:
http://www.archaeologie-online.de/magazin/thema/der-limes/

i strona Niemieckiej Komisji ds Limesu
http://www.deutsche-limeskommission.de/